فرناز زهدی - دانشجوی دوره کارشناسی ارشد معماری، گروه معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران
مریم ارمغان - استادیار، گروه معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران

هدف پژوهش حاضر دستیابی به مولفه های تاثیرگذار خلاقیت در طراحی فضایی برای طراحان تن پوش ایرانی می باشد که در راستای این هدف، بررسی فضای کار طراحان و هنرمندان بزرگ جهان در طراحی محیط آموزشی خلاق می تواند نقش تاثیرگذاری ایفا کند. مرور ادبیات پژوهش و بررسی نمونه موردی یافت شده که گزینه های مورد بحث در میان این نمونه، بررسی زیبایی محیط، خلوت، انعطاف پذیری، همجواری یا رویت پذیری، حس تعلق هستند. مطالعه این شاخص ها و معیارها و ارایه راهکارهایی برای بهبود روند طراحی از لحاظ کالبدی و عملکردی به عنوان فرصتی برای افزایش در خلاقیت محسوب می شوند. به علت عدم دسترسی به نمونه فضاها و بنای انتخاب شده جمع آوری اطلاعات از طریق سایت های معماری معتبر و پایان نامه ها و مقالات و کتاب ها می باشند. روش انجام تحقیق کیفی و روش نمونه گیری تصادفی ساده است. داده ها حاصل مصاحبه ی باز با پانزده هنرجوی طراحی لباس و طراحان لباس مشغول به کار می باشد. روش تجزیه و تحلیل داده ها از طریق کدگذاری داده ها می باشد. در ابتدا داده ها کدگذاری باز می شوند و پس از آن کدگذاری محوری انجام می شود و سپس مرحله نهایی کدگذاری گزینشی است که در قالب یک نمودار عرضه می شود. در نتیجه در پاسخ به مصاحبه ها به هفت مقوله، خلوت، انعطاف پذیری، حس تعلق، طبیعت، مصالح طبیعی، زیبایی و ابعاد و استاندارد دستیابی شد. ضمن تحلیل داده ها سعی بر آن است فضایی طراحی شود که خلاقیت طراحان را بپروراند.

خلاقیت، هنرمندان، تن پوش، فضا