غزل سلیمانی - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران
مریم ارمغان - استادیار، گروه معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران

پژوهش حاضر تکیه بر آن دارد پیوند میان مبانی نظری معماری و موسیقی در قالب ابعاد نظری و راهکاری عملی تبیییننماید و درهم تنیدن احساس مشترک افراد از فضا را که ابعاد نظریف بازتعریفی از مشترکات معماری و موسیقی را به دستپژوهشگر میدهد را به تفصیل شرح دهد. معماری و موسیقی هر دو اشتراکی از منظر هنر دارند که ریشه یابی مفهومی کهدر هنر اتفاق می افتد وجه مشترک این دو را به دست میدهد. همچنین حواسی که در هر دو فضای معماری و موسیقیدرگیر می شوند و تبدیل به تخیل و رویاپردازی میشوند حائز اهمیت است، شنیدن و دیدن. بر اساس تحقیقات انجام شدهتا کنون بسیار در ارتباط با شنیدن موسیقی و در پی آن خلق فضایی معمارانه در ذهن کاربر گفته شده است اما حال بایددید این روند چگونه می تواند به عکس رخ دهد یعنی با قرارگیری در فضایی معمارانه، حواس انسانی چگونه می توانندفضایی موسیقایی را در ذهن مخاطب متبادر کنند. بعدتر خواهیم خواند که با مطالعات انجام شده در قالب دیدگاهتوصیفی- تحلیلی، به عناصری کمکی برای وقوع این خواست هنرمند نیاز است تا رویاپردازی ذهنی کاربر را به کمکحواس و مهمترین آن شنوایی بتوان درگیر کرد.

معماری، آرامگاه، یادمان