عاطفه ارفع فتح الله خانی - دانشجو، گروه مهندسی آب، دانشگاه بیرجند
عباس خاشعی سیوکی - عضو هیئت علمی، گروه مهندسی آب، دانشگاه بیرجند

یکی از چالش های پیش روی بشر در قرن اخیر پدیده ی تغیر اقلیم می باشد که منجر به تغییر توزیع فضا- زمانی پارامترهای هواشناسی و متغیرهای وابسته به آنها می گردد. شناخت و ارزیابی تغییرات اقلیم در دهه های آینده با هدف برنامه ریزی محیطی مناسب در جهت سازگاری با شرایط آتی اقلیم و کاهش اثرات آن امری کاملاً بایسته می باشد. عمده ترین عامل مصرف منابع آبی در مناطق گرم و مرطوب کشاورزی و به تبع آن تبخیر- تعرق است، لذا آگاهی از روند تغییرات و پی بینی آن نقش مؤثری را در برنامه ریزی، توسعه و مدیریت منابع آب ایفا می کند. پژوهش پیش روی تغییرات تبخیر- تعرق را در ایستگاه چابهار در سه دوره ی زمانی 30-2011، 65-2046 و 99-2080 با لحاظ نمودن عدم قطعیت در مدل های گردش عمومی جو برسی می نماید. بدین منظور از معادله تورنت وایت برای محاسبه تبخیر- تعرق استفاده شد. برای این منظور ابتدا مقادیر دما ماهانه چهار مدل (HADCM(3), INCM(3), IPCM(4), NCCCSM) با سه سناریوی (A(2), A(1)B و (B(1) برای دوره ی آتی ریزمقیاس گردیدند. نتایج از افزایش دما و در پی آن افزایش تبخیر- تعرق را در دوره ی آتی داشت. روند افزایش تبخیر- تعرق به طور متوسط در مدل (HB(1 از دیگر مدل ها کمتر است. تغییرات نسبی تبخیر-تعرق در ایستگاه چابهار در 100 سال آینده 25.528 درصد افزایش داشته است.

تبخیر، تعرق، تغییر اقلیم، آب و هوا، اقلیم گرم و مرطوب