مجید ابراهیم پور - دکتری روان شناسی روان شناسی و آموزش کودکان استثنایی، استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد قاینات
زهره عباسی کرقند - کارشناس ارشد روان شناسی و آموزش کودکان استثنایی دانشگاه آزاد اسلامی واحد قاینات
روجیا نیاکان - کارشناس ارشد روان شناسی تربیتی، مدرس مدعو دانشگاه آزاد اسلامی واحد قاینات

اوتیسم (درخود فرو رفتگیی یکی از اختلالات نافذ رشد استکه برای اولین بار توسط لیوکانر در سال 1943 مورد مطالعه دقیق قرار گرفت؛ تا قبل از مطالعات کانر این قبیل اختلالات همگی یک بیماری سایکوز محسوب می گردید. از علایم بارز این اختلال ناتوانی در برقراری ارتباطات اجتماعی می باشد. شیوع این بیماری در بین کودکان زیر سه سال بین 8 در 10 هزار می باشد و پسرها چهارتا پنج بار بیشتر از دختران به این اختلال مبتلا می شوند. تاکنون هیچ نوع ارتباطی بین وضعیت اقتصادی و طبقه اجتماعی خانواده و شیوع اختلال اوتیسم پیدا نشده (کاپلان و سادوک، 2007). اما نکته حایز اهمیت در این اختلال تاثیر طولانی مدت این اختلال بر روی عملکرد کلی خانواده می باشد که می تواند بر روی توانمندی های سایر اعضاء خانواده نیز تاثیر گذار باشد.دقیق قرارگرفت؛ تا ق