بهناز تاجیک - کارشناس ارشد تبدیل انرژی معاومنت فنی در امور طرح وتوسعه صدا و سیما، اداره کل ساختمان و تاسیسات

آنچه که به طور معمول در طرح سیستم های برودتی رایج است طراحی بر مبنای حالت بیشینه باربرودتی است که دمای آب سرد خروجی از چیلر نیز حدود 42 تا 45 درجه فارنهایت در نظر گرفته می شود. اپراتور دستگاهها نیز دمای اب سرد را همیشه روی این مقدار ثابت نگاه می دارد. از آنجائیکه در اغلب موارد بار واقعی کمتر از حالت بیشینه می باشد چنین طرحی دارای بازده کمی می باشد لذا می تان در اغلب اوقات دمای آب سرد خروجی از چیلر را 5 تا 10 درجه افزایش داد. حتی در حالت بیشینه بار برودتی نیز انتخاب دست بالای دستگاه ها از قبیل هوارسان و فن کوئلها و غیره چنین افزایش دمایی را پوشش می دهد. در این مقاله به عنوان نمونه یک مجتمع مسکونی انتخاب شده که میزان مصرف بق واقعی و همچنین شرائط راحتی فضاهای تهویه شده در طی یک سال در وضعیت متداول با سال بعد که دمای آب سرد چیلر 2 درجه فارنهایت افزایش داشته با هم مقایسه شده است که این کار کاهش در مصرف برق و خنکی یکنواخت تری را در فضاها نشان می دهد.