علیرضا دهقانی - کارشناسی ارشد مهندسی مکانیک - تبدیل انرژی
سیروس آقانجفی - دانشیار دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی

بادگیرهای سنتی، بناهای برجی شکلی هستند که بر فراز بام ساختمان ها و در کنار سقف گنبدی آب انبارها برای تهویه طبیعی و انفعالی فضای درونی آنها در مناطق کویری مورد استفاده قرار م یگرفته اند.برای احیا وبرطرف نمودن معایب بادگیرهای سنتی می توان طرح های جدیدی را برای تهویه طبیعی و خنک سازی هوا با کمترین استفاده از انرژی الکتریکی ارائه نمود.استفاده از دو نوع بادگیر که یکی دارای ستون خیس شونده و دیگری دارای سطوح خیس شونده(پوشال و پد) است، ابعاد وسیعی از معایب بادگیرهای سنتی را بر طرف می نماید.دراین مقاله دو پارامتر دما و میزان برودت تولید شده برای دو طرح ارائه شده مورد اندازه گیری قرار گرفته است.با توجه به نتایج حاصل از اندازه گیری های تجربی و تحلیل عددی مشاهده گردید که برای مناطق بادخیز،بادگیر باستون خیس شونده دارای عملکرد بهتری نسبت به نمونه های دیگر می باشد و در مناطقی که سرعت باد کم است بادگیر با سطوح خیس شونده پد دارای کارایی بهتری می باشد. بطور کلی باتوجه به نتایج حاصله و همچنین مقایسه نمودن آنهاباکولرهای آبی ، این نتیجه حاصل می شود که بادگیر با سطوح خیس شونده پوشال دارای عملکرد نسبتًا خوبی بوده وکم هزینه ترین نمونه می باشدکه می توان از آن درساختمان های جدیدبرای مناطق کویری استفاده نمود.

دانشیار دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی