محمدرضا وصالی ناصح - کارشناسی ارشد مهندسی عمران- محیط زیست، دانشگاه تربیت مدرس
سعید اسکندری - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران- محیط زیست، دانشگاه تربیت مدرس

کلر بعنوان ارزانترین روش گندزائی هم در تصفیه آب و هم در تصفیه فاضلاب بمنظور از بین بردن موجودات مضر و پاتوژنها بکار می‌رود. حداکثر میزان کلر باقیمانده در آب به عواملی مانند طعم، بو و خورندگی آن بستگی دارد. میزان حداکثر کلر باقیمانده در آب تا حدود 2/0 میلی گرم در لیتر و درصورتی که نیاز به آب کاملا" استریل باشد تا حدود 2 میلی گرم در لیتر یا مقداری بیشتر می‌تواند قابل قبول باشد. همچنین در مواردی که پساب تصفیه‌خانه فاضلاب به رودخانه‌ها و یا دریاچه‌هایی که محل پرورش آبزیان هستند فرستاده می‌شود باید پس‌از گندزدائی فاضلاب، کلر باقیمانده از پساب زدوده شود. لذا کلرزدایی بعنوان فرایندی که در آن کلر باقیمانده مازاد از آب یا پساب خروجی بازپس گرفته می‌شود مطرح می‌گردد. بررسی تصفیه خانه‌های آب و فاضلاب کشور نشان می‌دهد که در هیچکدام از آنها فرایند کلرزدایی انجام نمی‌شود. فرایند کلرزدایی بوسیله عوامل مختلفی مانند هوادهی یا استفاده از مواد شیمیایی مانند دی‌اکسید گوگرد (SO2) ، پراکسید هیدروژن (H2O2) سدیم متا بی سولفیتHSO3) (Na2 یا با استفاده از جاذب‌های کربن انجام می‌شود. این مقاله به بررسی انواع روش های فرایند کلرزدایی در تصفیه خانه های آب و تصفیه خانه های فاضلابی که پساب خودرابه منابع آبهای پذیزنده وارد می کنند پرداخته،آنهارااز نظرفنی ،اجرایی واقتصادی باهم مقایسه نموده ودرنهایت روش‌ بهینه رابرای آنها ارائه می دهد.

پراکسید هیدروژن ، دی‌اکسید گوگرد، کلرزدایی