رعنا نوروزی
الهام مجتهدزاده
فرزانه عرفانیان

با گذشت زمان و روند رو به رش د گسترش صنایع و در نتیجه سیر تصاعدی استفاده از منابع و مواد اولیه، اتخاذ راهکاری به منظور کاهش حجم فزاینده مواد زائد ناشی از فعالیتها و فرایندهای مختلف انسانی در بخشهای مختلف و جلوگیری از تخلیه منابع و ذخائر محدود این کره خاکی از اهمیت ویژه ای برخوردار است . یکی از بهترین روش های اجرایی برای مدیریت پسماندهای صنعتی، کاهش مواد زائد در مبدا تولید است که ضمن کوتاه نمودن مسیر کنترل پسماند ،از مصرف بیش از حد منابع و مواد اولیه نیز جلوگیری می نماید . با توجه به اینکه در ماده 4 قانون مدیریت پسماندها مصوب 83/3/18 تاک ید ویژه ای بر اتخاذ تدابیر لازم جهت بازیافت پسماندها شده است، راهکار دوم در مدیریت پسماندهای صنعتی، بازیافت و استفاده مجدد است که از این طریق می توان هم از حجم مواد زائد کاست و هم از ماده و انرژی موجود در زائدات استفاده بهینه نمود . در این مقاله سعی شده اس ت ضمن بررسی مکانیسم این دو روش و مقایسه آنها از نظر فنی و اقتصادی و میزان راندمان در مدیریت پسماندهای صنعتی صنایع تولید فلزات اساسی نسبت به شناسایی نقاط قوت و ضعف روشهای مذکور و معرفی روشهای بهینه اقدام گردد .

پسماند صنعتی، مواد زائد، صنایع تولید فلزات، بازیافت، مدیریت پسماند