رقیه پرچیانلو - کارشناس ارشد ارزیابی و آمایش سرزمین، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
محسن کلانتری
سیدمحمود شریعت

فعالیت های صنعتی بدلیل استقرار نامناسب در مجاور زیستگاههای حساس و منابع حساس بوم شناختی آلودگی های محیط زیستی و تخریب منابع طبیعی را افزایش می دهد در مقاله حاضر با استفاده از روش همپوشانی نقشه ها توان بوم شناختی منطه تعیین گردید و در نهایت با بررسی استقرار فعلی واحدهای صنعتی در این منطقه میزان تناسب یا عدم تناسب مشخص گردید. روش پژوهش توصیفی و تحلیلی است و گردآوری داده های پژوهش به دو روش اسنادی و میدانی صورت پذیرفته است. روش تحقیق همپوشانی نقشه ها بوده که برای تحلیل داده از سامانه اطلاعات جغرافیایی نرم افزارArc gis9.3 استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد محدوده مورد مطالعه دارای توان درجه 1 و 2 توسعه صنعتی است. منطقه دارای توان درجه 1 و 2 برای توسعه صنعتی می باشد که طبقه یک ( تناسب و شایستگی کافی جهت توسعه صنعتی را دارد) مناسب بصورت نواری از شرق به شمال غربی منطقه کشیده شده و وسعتی برابر با 2/91067 هکتار(20 درصد) را به خود اختصاص داده است. طبقه دو (تاحدودی تناسب و شایستگی جهت توسعه صنعتی را داراست) به صورت لکه های پراکنده در شمالغرب ، شرق و جنوب شرق منطقه مشاهده می شود که وسعتی برابر 35469 هکتار (7/7 درصد) از منطقه را در بر گرفته است این در حالیست که بیشتر وسعت منطقه مورد مطالعه 329024 هکتار(73 درصد) را طبقه نامناسب می باشد. بررسی استقرار فعالیت های صنعتی در حوضه نشان می دهد که محدوده نامناسب برای توسعه صنعتی در حال حاضر محل استقرار کارگاهها و واحدهای صنعتی است و این موضوع سبب ورود عوارض نامطلوب زیست محیطی در این محدوده است. در نهایت با بررسی نتایج این پژوهش به این نکته دست یافت که استقرار و فعالیت این واحدهای صنعتی در این محدوده نیاز به بازنگری دارد. اصلاح وضع موجود کاربری اراضی و استفاده بهینه از توان بوم شناختی منطقه از پیشنهاداتی است که در این پژوهش به آن پرداخته شده است

توان بوم شناختی، روش همپوشانی نقشه ها، حوضه آبریز زنجان، سیستم اطلاعات جغرافیایی