معصومه محبی نژاد - دانشجوی کارشناسی ارشد محیط زیست پژوهشکده علوم محیطی دانشگاه شهید بهش
علی دریابیگی - استادیار پژوهشکده علوم محیطی دانشگاه شهید بهشتی)

گیاه پالایی کاربرد گیاهان سبز برای حذف یا تغییر شکل آلاینده ها از آب و خاک و کاهش خطرات آلاینده هایی مانند فلزات سنگین و مواد رادیو اکتیو است. این فرایند یک تکنولوژی تصفیه برای خاک، آبهای زیرزمینی ، فاضلاب های آلوده و شیرابه و لجن مکان های دفن زباله است که بسیار کم هزینه است و نیازی به تکنولوژی پیشرفته ندارد. تا اواسط دهه 1970 میلادی گیاه پالایی فقط در محدوده کوچکی از تحقیقات آزمایشگاهی انجام می شد ولی امروزه این روش در مقیاس بزرگتری به کار می رود. با توجه به اینکه شیرابه مکان های دفن زباله یک مشکل زیست محیطی در بسیاری از کشورهای جهان و از جمله ایران است و این ماده می تواند به عنوان منبعی غنی از عناصر غذایی مورد نیاز گیاه به کار رود، به همین دلیل کاشت و برداشت گیاهان در یک مکان آلوده به علت ویژگی های خاص گیاهان می تواند در روند تصفیه و کم خطر کردن شیرابه ناشی از تجمع و دفن مواد زاید شهری بسیار مفید باشد. در این مطالعه به بررسی تصفیه شیرابه با استفاده از گیاهان و مزایای ناشی از آن پرداخته شده است. نتایج نشان می دهد که گیاه پالایی و تصفیه شیرابه به کمک آن اقتصادی تر از سایر روش های تصفیه معمول مانند برداشتن و جابجایی کل منطقه آلوده و انتقال به مکان های دیگر برای تصفیه شیمیایی می باشد. با توجه به رطوبت بالای زباله های موجود در ایران وپتانسیل آنهابرای ایجاد شیرابه ، لزوم استفاده از این تکنولوژی در تصفیه شیرابه مکان های دفن زباله ضروری است. همچنین به علت شرایط خاص آب و هوایی ‌ایران و کمبود بارندگی و آب کافی در کشور ، استفاده از این تکنولوژی می تواند روش موثری در صرفه جویی مصرف آب در جهت گسترش فضای سبز شهری باشد

گیاه پالایی، شیرابه، لندفیل، کاهش بار آلودگی