رستم گل محمدی - دانشیارگروه بهداشت حرفه ای دانشکده بهداشت و مرکز تحقیقات علوم یهداشت
محسن علی آبادی - مربی گروه بهداشت حرفه ای دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی همدان

بیمارستان به عنوان محیط ارائه خدمات درمانی تحت تاثیر منابع تولید آلودگی صدا قراردارد که می تواند از جنبه های بهداشتی و آسایشی بر بیماران و کارکنان آن تاثیرات منفی داشته باشد. علاوه بر نیاز کارکنان به محیطی آرام برای خدمت دهی مطلوب، توجه به آسایش بیماران در زمان بستری در بیمارستان در روند بهبود بیماری آنان بسیار حائز اهمیت است. هدف این مطالعه بررسی میزان آلودگی صدا در بخش های مختلف بیمارستان ها همراه با بررسی میزان آزار صوتی در بین کارکنان می باشد. در این مطالعه تراز معادل فشار صوت در طول روز در 302 ایستگاه های تعیین شده در بخش های مختلف و محوطه 8 بیمارستان شهر همدان با استفاده از دستگاه صداسنج 1358-TES اندازه گیری گردید. همچنین پرسشنامه استانداردی با ضریب پایایی 991/0 جهت بررسی میزان شیوع آزار صوتی در بین 186 نفر ازکارکنان توزیع و تکمیل گردید. نتایج نشان داد که تراز معادل فشار صوت در فضای درونی و بیرونی بیمارستان ها به ترتیب برابر با dB(A) 8/55 و dB(A) 2/56 است و در داخل بیمارستان های آموزشی و غیر آموزشی به ترتیب برابر با dB(A)57 و dB(A) 54 بوده است. به صورت کلی 17% کارکنان احساس آزار صوتی خفیف، 22 % آزار صوتی متوسط، 16% آزار صوتی شدید و 45% آزار صوتی بسیار شدید داشته اند و آزار صوتی در زنان نیز 10% بیشتر از مردان بوده است. با توجه به حدود مجاز استاندارد صدای کشور در خصوص فضای داخل و بیرون بیمارستان ها،وجود آلودگی صدا در بیمارستان های مورد مطالعه آشکار است. بر این اساس افزایش آگاهی کارکنان و مسئولین بیمارستان های مذکور و جامعه نسبت به اهمیت پائین نگاه داشتن سطح آلودگی صدا و بهسازی محیط بیمارستان یا تغییر مکان و نوسازی آنها از پیشنهادات این مطالعه بوده است.

آسایش، بیمارستان، آلودگی صدا ، آزار صوتی