معصومه بهروزی نوید - دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال، دانشکده ی شیمی، تهران، ایران
محمد ابراهیم علیا - وزارت علوم و تحقیقات و فناوری، پژوهشکده شناسایی و حذف ترکیبات رنگ،تهرا
کیوان منکچیان - دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال، دانشکده ی شیمی، تهران، ایران

در این پژوهش تخریب ماده دارویی مترونیدازول مورد مطالعه قرار گرفته است. این آنتی بیوتیک زیست تخریب پذیر نمی باشد. بدلیل داشتن قدرت بالا در از بین بردن عفونت های دستگاه گوارشی و دهان و دندان و دستگاه تناسلی در عضو مورد هجوم ، یکی از انواع داروهای پر مصرف بشمار می رود. درنتیجه از میزان تولید بالایی در کارخانه های داروسازی برخوردار است، که وجود مقادیری از این آنتی بیوتیک در پساب این کارخانه ها را اجتناب ناپذیر می نماید که می تواند باعث برهم زدن نظم متابولیکی بدن جانداران ساکن در اکوسیستم شود. به دلیل پایداری بالای این ترکیب از روش فتواکسیداسیونی UV/H2O 2)) در یک فتورآکتور پیوسته استوانه ای استفاده شده است. اثر پارامترهای کلیدی موثر در فرآیند حذف از قبیل غلظتهای اولیه هیدروژن پراکسید، اثر pH، میزان دمای سیستم، و غلظت اولیه دارو بر میزان بازده حذف مورد بررسی قرارگرفته است. نتایج حاصل نشان می دهد که عواملی همچون افزایش دما و کاهش غلظت هیدروژن پراکسید در فرایند حذف تاثیر مثبت دارند. که در شرایط بهینه از غلظت H2O2 و غلظت ppm 20 از آلاینده و در 8 دقیقه انجام فرآیند در pH بین 2 و 3 بیش از 90 درصد کاهش بار آلودگی نشان داده شده است

اکسیداسیون پیشرفته ، آنتی بیوتیک مترونیدازول ، پساب کارخانه های داروسازی ، تخریب