مریم اتحادی ابری - دانشجوی کارشناسی ارشد، مهندسی جنگل، دانشگاه تهران
مقداد جورغلامی - استادیار دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران

استفاده از سیستم چوبکشی زمینی عملیاتی معمول برای خروج چوب از عرصه قطع است، هرچند بیشترین مشکلات زیست محیطی را سبب می‌شود. هدف از این مطالعه ارزیابی و مقایسه اثرات زیست محیطی، صدمه به توده باقیمانده، زادآوری و همچنین ارزیابی شیب، تعداد عبور اسکیدر، عمق و رطوبت خاک بر خاک‌های جنگلی بعد از عملیات بهره‌برداری است. در چوبکشی از اسکیدر چرخ لاستیکی تیمبرجک مورد استفاده شده و این تحقیق در جنگل خیرود انجام شد. ارزیابی صدمه به توده باقیمانده بعد از عملیات بهره برداری در طول مسیر چوبکشی و همچنین برداشت نوارهای وینچ برای مطالعه صدمه به زادآوری با آماربرداری صد در صد انجام شد. نتایج نشان داد که در نوارهای وینچ صدمه به زادآوری 45 درصد و بیشترین صدمه به درختان باقیمانده در اطراف مسیرهای چوبکشی است. افزایش تعداد دفعات عبور اسکیدر، وزن مخصوص ظاهری را افزایش داده است ولی بیشترین درصد افزایش وزن مخصوص ظاهری در اثر عبورهای اولیه اسکیدر رخ داده است. کوبیدگی خاک در شیب‌های رو به بالا (در جهت چوبکشی) بیشتر از شیب رو به پایین است. مسیرهای چوبکشی با طراحی و ساخت مناسب باید دارای پهنای مناسب برای خروج چوب از جنگل باشد

اثرات زیست محیطی، اسکیدر چرخ لاستیکی، صدمه به توده جنگل، کوبیدگی خاک، بهم‌خوردگی