حمزه میرحاجی - دانشجوی کارشناسی ارشد مکانیزاسیون گروه ماشین های کشاورزی، دانشگاه ف
مهدی خجسته پور
محمدحسین عباسپورفرد

پدیده گرمایش جهانی به دلیل افزایش انتشار گازهای گلخانه‌ای به یک بحران تبدیل شده است. با در نظر گرفتن رشد جمعیت جهانی و افزایش تولیدات کشاورزی، سهم بخش کشاورزی در انتشار گازهای گلخانه‌ای قابل توجه می‌باشد. سه گاز گلخانه‌ای مهم CO2، N2O و CH4 دارای منشأ کشاورزی بوده و در این مطالعه، پتانسیل گرمایش جهانی تولید گندم در شهرستان مرودشت مورد ارزیابی قرار گرفته است. در تحقیق حاضر میزان انتشار گاز های گلخانه‌ای CO2، N2O و CH4، در اثر مصرف سوخت‌های فسیلی در عملیات‌های کشاورزی، تولید و استفاده از کودهای شیمیایی نیتروژنه، به عنوان منابع عمده تولید گازهای گلخانه‌ای بررسی و تعیین شد. در تولید یک تن گندم به ترتیب 211، 7/0 و 169/0 کیلوگرم CO2، N2O و CH4 تولید می‌شود. پتانسیل گرمایش جهانی مصرف گازوئیل، تولید کود اوره و مصرف کود اوره به ترتیب برابر 24/73، 82/141 و 217 کیلوگرم معادل دی اکسیدکربن بدست آمد. در واقع مصرف کودهای شیمیایی نیتروژنه در کشاورزی تأثیر زیادی بر روی اثر گرمایش جهانی می گذارد. میزان کل پتانسیل گرمایش جهانی برای تولید یک تن گندم در شهرستان مرودشت 06/432 بدست آمد. در نهایت نتایج نرمال سازی نشان داد که تولید یک تن گندم در شهرستان مرودشت به میزان 056/0 در ایجاد اثر گرمایش جهانی در ایران سهیم می‌باشد.

گازهای گلخانه‌ای، پتانسیل گرمایش جهانی، گندم، مرودشت