شهروز فروتن کیا - دانش آموخته کارشناسی ارشد جامعه شناسی دانشگاه شهید چمران اهواز
محمد پورترکارونی - دانش آموخته کارشناسی ارشد جامعه شناسی دانشگاه شهید چمران اهواز
علی حسین حسین زاده - استادیار گروه جامعه شناسی دانشگاه شهید چمران اهواز
ارش حیدری - دانش آموخته کارشناسی ارشد جامعه شناسی دانشگاه شهید چمران اهواز

در کشورهای در حال توسعه، از جمله ایران، مسائل زیست محیطی بیش از آن چه که جنبه فنی داشته باشند، از محتوایی اجتماعی - فرهنگی برخوردار است. بنابراین، هدف نهایی حفاظت محیط زیست در رابطه با محیط اجتماعی، توسعه و افزایش آگاهی های زیست محیطی در سطح جامعه و نیز تقویت فرهنگ زیست محیطی در سطوح مختلف اجرایی می باشد. در این مقاله سعی بر آن شده تا به بررسی نقش آموزش های زیست محیطی رسانه، خانواده که از مهمترین اهرم های جامعه پذیری هستند - در افزایش سطح آگاهی زیست محیطی دانش آموزان مقطع پبش دانشگاهی شهر اهواز پرداخته شود. این تحقیق به روش پیمایشی و با استفاده از پرسشنامه در سطح شهر اهواز اجرا شد. جامعه آماری کلیه دانش آموزان مقطع پیش دانشگاهی منطقه شهری اهواز و حجم نمونه 200نفر بود که با استفاده از فرمول کوکران محاسبه شد. این تعداد از روش نمونه گیری خوشه ای از میان مناطق مختلف شهر اهواز انتخاب گردیده و بصورت تصادفی پرسشنامه در اختیار آنان قرار گرفت. به منظور اندازه گیری روایی سوالات پرسشنامه ابتدا تعداد 30 پرسشنامه توسط نمونه مورد نظر تکمیل و از طریق آلفای کرونباخ، ضریب روایی سوالات محاسبه شد.میانگین آگاهی زیست محیطی افراد از حداکثر نمره که 35 بوده است برای کل پاسخ گویان 61/19 است که برای دختران این میزان 72/20 و برای پسران50/18 است. نتایج نشان می دهد که ضریب همبستگی بین دو متغیر میزان استفاده از رسانه های حاوی موضوعات زیست محیطی و آگاهی زیست محیطی519/0 و سطح معناداری آن 000/0 می باشد که نشان از معنادار بودن رابطه بین دو متغیر است. ضریب همبستگی بین دو متغیر نوع خانواده بلحاظ نگرش های زیست محیطی(انسان مدارانه و محیط مدارانه) و آگاهی زیست محیطی دانش آموزان359 /0 و سطح معناداری آن 000/0 می باشد که نشان از معنادار بودن رابطه بین دو متغیر است

آموزش زیست محیطی، محیط زیست، آگاهی زیست محیطی، جامعه پذیری