مریم اثنی عشری - گروه علوم و صنایع غذایی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ایران
رضا فرهمندفر - گروه علوم و صنایع غذایی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ایران

گندم به دلیل تامین بخش اعظم آردهای مورد استفاده برای تهیه نان در اغلب جوامع از جمله ایران، یکی از مهمترین غلات به شمار می رود. با توجه به سطوح بالای مصرف آن در داخل کشور و تاکید بر کیفیت آن، بخشی از نیاز کشور از طریق واردات این غله تامین می شود. غلات ازجمله گندم بسته به شرایط مختلف در طول مراحل تولید و نگهداری ممکن است متحمل آلودگی به فلزات سنگین گردند. این آلاینده ها در درازمدت اثرات سمی زیادی بر سلامت مصرف کننده برجای می-گذارند. بنابراین نظارت بر میزان این آلاینده ها در گندم های داخلی و وارداتی و جلوگیری از ورود گندم با کیفیت پایین به زنجیره غذایی امری ضروری است. در این تحقیق، 42 نمونه گندم وارداتی از کشورهای حوزه دریای خزر از نظر میزان فلزات سنگین (سرب و کادمیوم) مورد ارزیابی قرار گرفتند. برای اندازه گیری کادمیوم و سرب از روش طیف سنجی نوری جذب اتمی با کوره گرافیتی استفاده شد. میانگین کادمیوم در گندم های وارداتی mg/kg 0041/0 بود، در حالی که سرب در هیچ یک از نمونه های مورد مطالعه مشاهده نشد. نتایج این بررسی نشان داد همه نمونه ها از نظر میزان سرب بر طبق محدوده مجاز تعیین شده توسط استاندارد ملی ایران در حد قابل قبول برای مصرف بودند و تنها یکی از نمونه ها (شماره 23) از گندم های وارداتی به دلیل حضور کادمیوم بالاتر از حد مجاز تعیین شده غیرقابل مصرف اعلام شد.

گندم، فلزات سنگین، کادمیوم، سرب