سید مصطفی امین الساداتی - استادیار دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه شهرکرد

با انتخاب یک مدل دو بعدی از پره های ساکن مرحله اول توربین توربینهای گاز که در آن سیال خنک می تواند با مشخصات کاملاً متفاوت از گاز اصلی پس از خنک کردن پره از لبه انتهایی آن درجریان گاز اصلی تزریق شود و با بررسی افت آیرودینامیکی می توان پارامترهای مختلف مطرح در طراحی پره ها از قبیل نسبت دبی جرمی سیال خنک کن، هندسه لبه انتهایی پره و ضریب فشار اساتیکی پشت پره را بصورتی انتخاب کرد که موجب افزایش راندمان ترمودینامیکی و در عین حال کاهش افت آیرودینامیکی آنها شود. نتایج نشان می دهد که در یک هندسه مشخص لبه انتهایی پره و سیال خنک کن تزریقی، می توان نسبت دبی جرمی سیال خنک کن را طوری تعیین نمود که افت آیرودینامیکی دارای کمترین مقدار شود. نتایج همچنین نشانگروجود مقدار معینی از زاویه تزریق سیال خنک کن است که در آن افت به کمترین مقدر خود می رسد. بررسی اثرات هندسه لبه انتهایی پره نیز نشان داد که افت با نسبت ضخامت لبه انتهایی پره و نسبت ضخامت شکاف عرضی لبه انتهایی پره تغییر کرده و در مقدار معینی از این پارامترها می نیمم می شود.

افت آیرودینامیکی- پره های خنک شونده- تزریق سیال خنک کن- لبه انتهایی پره توربین