سمیه آذربویه - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد مراغه
نسیم شهلا - استادیار دانشکده معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد مراغه

مکان ها و شهرهای قدیمی، نمادی از اندیشه ها، آداب و رسوم، روابط و تعاملات مردم در طول سالیان متمادی است از این روست که هرچه بر قدمت شهرها و زیستگاه های انسانی افزوده می شود، ارزشمندتر می گردد. مکان های تاریخی علی رغم تمامی شکوه وعظمت مثال زدنی خویش به سبب عدم توجه و ارایه خدمات مناسب، چندی است که دچار فرسودگی و ضعف شده و در آستانه ی تهدیدهای مختلفی قرار گرفته است که منجر به تخریب بافت های قدیمی شده است در میان شهرهای تاریخی ایران شهر مراغه ازاهمیت ویژه ای برخوردار است بافت تاریخی معبدمهر، که با صلابت و استوار از زمان آیین مهرپرستی تابه امروز باقی مانده است. ایجاد یک مکان فرهنگی در این بناها موثر می باشد و بافت های تاریخی رابطه تنگاتنگی با هویت فرهنگی و اجتماعی دارد. فضاهای فرهنگی به عنوان بخشی از فضاهای عمومی، افراد را درون فضاهای گوناگون به صورت اختیاری و برای انجام فعالیت های فرهنگی واجتماعی گرد هم می آورند. این مقاله بر آن است، ضمن بررسی باز زنده سازی معبد مهر، و نمونه های موردی چگونگی طراحی معماری در این محدوده بپردازد.

باز زنده سازی، معبد مهر، مجتمع فرهنگی، بافت تاریخی