آرش جمالی لنگرودی - دانشجویان کارشناسی ارشد، گروه اصلاحنباتات و بیوتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس
محمدصادق ثابت - استادیارگروه اصلاحنباتات و بیوتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس
فرزانه خدادادی - دانشجویان کارشناسی ارشد، گروه اصلاحنباتات و بیوتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس
مختار جلالی جواران - دانشیارگروه اصلاحنباتات و بیوتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس

فسفر به عنوان یکی از ضروریترین عناصر مؤثر در رشد و نمو گیاهان، از اجزای اصلی ساختمان تشکیلدهنده مولکولهای زیستی ازجمله اسیدهای نوکلئیک و فسفولیپیدها محسوب میشود. به دلیل محدودیت دسترسی گیاهان به فسفر، در مطالعه حاضر فعالیت فسفاتازی یکی از ژنهای اسیدفسفاتاز ارغوانی که در پاسخ عمومی به تنش کمبودPi افزایش بیان مییابد مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور گیاهان بیشبیان ژنAtPAP17با استفاده ازcDNAژن مذکور در سازهیpARM2که تحت پیشبرندهCaMV-35Sقرار دارد، ایجاد و باگیاهان طبیعی آرابیدوپسیس تالیانا مورد مقایسه واقع شدند. نتایج حاکی از افزایش معنیدار23/7%فعالیت فسفاتازی گیاهان بیشبیان نسبت به گیاهان طبیعی در محیط واجد فسفات بود. این نتیجه بیانگر این واقعیت است که فعالیت ژنAtPAP 17 میتواند سبب افزایش معنیداری در فعالیت فسفاتازی گیاهان تراریخت نسبت به گیاهان طبیعی در شرایط وجود فسفات کافی گردد. از اینرو معرفی این ژن به گیاهان زراعی میتواند به عنوان پتانسیلی در افزایش فعالیت فسفاتازی و در نتیجه افزایش محتوای فسفات کل و آزاد گیاهان باشد.

اسیدفسفاتاز ارغوانی، فعالیت فسفاتازی ، AtPAP17 ، گیاهان بیشبیان، فسفر