محمدمهدی رشیدی
سیدمحمد فرهادی
غلامرضا اصیلی

مفهوم توسعه از موضوعات مورد توجه صاحب نظران در دهه های اخیر بوده است «گرانگر» توسعه را طراحی کلی برای تغییر جامعه میداند که متضمن بازنگری در ساختار سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی است. «برای اینکه توسعه انجام پذیرد لازم است که این ساختارها تغییر یابد تابا گسستن وابستگیهائی که زمینه توسعه نیافتگی را فراهم می سازند، شرایط لازم برای توسعه بر پایه قابلیتهای موجود در هر جامعه فراهم گردد. چنین نگرشی شناسائی توانائیهای درونی هر جامعه را مبنای ارائه الگوی توسعه خاص آن جامعه فرض میکند» پژوهش یا تحقیق چه نقشی دراین توسعه بازی می کند؟ در برنامه ریزیهای کلان هر یک از ممالک دنیا، استراتژی توسعه تحقیقات ملحوظ شده است. این استراتژی بخصوص درکشورهای پیشرفته جایگاه ویژه ای داشته و از طریق سرمایه گذاری در امر خطیر نیروی انسانی و تلاش برای بهبود کیفی آن اجرا می گردد. هر یک از صنایع برای ایجاد، تکمیل و توسعه سریع نیازمند سه عنصر اساسی هستند. 1- نیروی انسانی 2- تجهیزات و دستگاه ها 3- کالا و مواد از میان عوامل فوق «نیروی انسانی» مهمترین سرمایه صنعت است که، نحوه بکارگیری آن برای حصول حداکثر کارائی وبهره وری از پیچیده ترین مشکلات موجود می باشد. در واقع اگر بین اهداف فردی و سازمانی درصنعت تطابق وجود نداشته باشد نیروی انسانی به عامل بازدارنده تبدیل خواهد شد. بر این اساس لازم است با بکارگیری اصول علمی «برنامه ریزی نیروی انسانی» یا پرورش، رشد و توسعه منابع انسانی، نیروی انسانی موجود شناسائی و تجزیه و تحلیل شده و نهایتا راهبردهای مناسب برای این موضوع اندیشیده شود.