علیرضا گرامی پور - شرکت کارخانه قند قزوین

هر ساله هزاران تن مواد زاید کشاروزی در ایران سوزانده و یا دور ریخته می شوند. شایعات اجباری و بقایای کم ارزش کشاورزی و صنعتی که دراکثر نقاط ایران به وفور یافت می شود، شامل بقایای غلات، دانه های روغنی، حبوبات، سبزی ها، سرشاخه های درختان میوه، باقیمانده ساقه ها و غوزه های باز نشده پنبه، کنجاله زیتون، تفاله چغندرقند، مواد زاید کارخانه های چای خشک کنی، کارخانه های قند، نیشکر و غیره می باشد. عدم استفاده مناسب از این منابع عظیم، منجر به از بین رفتن آنها گشته و آلودگی محیط زیست را به همراه دارد. یکی از راههای مناسب ارتقاء کیفی این مواد، استفاده از آنها به عنوان ماده اولیه بستر کست و قارچ می باشد، که نهایتا منجر به تجزیه فیزیکی و شیمیایی مواد بکار گرفته شده می شود. بقایای گییاهی از قبیل کاه و برگ و سایر مواد زاید اجباری کشاورزی، بقایای محصولات جنگلی و ضایعات صنعتی سلولز دار، کمتر مورد توجه قرار گرفته و اغلب با سوزاندن یا روشهای دیگر که به نوبه هزینه بر خواهد بود، از بین میروند. لیکن به طرق مختلف می توان این بقایای گیاهی را به مواد اولیه جهت پرورش قارچهای خوراکی تبدیل نموده و کمپوست مصرف شده را به عنوان خوراک دام و یا کود آلی مرغوب در باغها و مزارع استفاده نمود.