مانا چم زاده قنواتی - دانشجوی دکتری تخصصی روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان، اصفهان، ایران
محسن خانبانی - دانشجوی دکتری تخصصی روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان، اصفهان، ایران
اصغر آقایی - گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان، اصفهان، ایران

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مهارت های مثبت اندیشی پنج عاملی بر سبک اسنادی بدبینانه دانش آموزاندختر دوره ابتدایی اجرا شد. از بین کلیه دانش آموزان دختر 9 تا 11 سال شهر اصفهان در سال تحصیلی 96 - 95 48 نفر به شیوهدر دسترس به عنوان نمونه انتخاب و به شکل گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه 24 نفر) قرار داده شدند. ابزارتحقیق کتاب آموزشی من و اندیشه هایم، آموزش مهارت های مثبت اندیشی برای کودکان و پرسشنامه تجدیدنظر شده سبکاسنادی کودکان بود. گروه آزمایش 12 جلسه، 90 دقیقه ای آموزش مهارت های مثبت اندیشی پنج عاملی از کتاب دریافت کرد.پیگیری پس از مدت 8 هفته انجام گرفت و داده ها از طریق تحلیل کوواریانس بررسی شد. نتایج نشان داد بین دو گروه پژوهش،در سبک اسنادی بدبینانه در بعد تداوم، شخصی سازی و فراگیر بودن تفاوت معنادار وجود دارد و مهارت های مثبت اندیشی پنجعاملی در کاهش سبک اسنادی بدبینانه در گروه آزمایش تاثیرگذار بوده است.

سبک اسنادی بدبینانه، مهارت های مثبت اندیشی پنج عاملی، دانش آموزان