جهانگیر عابدی کوپایی - دانشیار گروه آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان

انتظار می رود در 50 سال آینده جمعیت جهان 50% و مصرف انرژی و مواد نیز رشد 300% داشته باشد. تاکنون سطوح فزاینده تولید و مصرف، با دستاوردهای ما در زمینه فناوری های با بازده بیشتر و پاک تر، مقابله کرده است. از جمله این موارد می توان به تولید مواد زائد جامد شهری، اثرات زیست محیطی ناشی از وسائط نقلیه ، آلودگی آبهای زیر زمینی و رواناب کشاورزی اشاره نمود. فناوری نانو پتانسیل زیادی برای ارتقای محیط زیست از دو طریق طراحی صنعتی تمیزتر، و تولید محصولات سازگار با محیط زیست دارد. نبا استفاده موثر از اتمها و انرژی در سرتاسر سیکل تولید، فناوری نانو می تواند درکاهش الوگی یاکاهش مصرف انرژی تولیدات، مشارکت کند. اما پرسشهای بی پاسخ در خصوص اثرات نانو مواد و نانو تولیدات بر سلامتی انسان و محیط زیست وجود دارد که لازم است موضوع تحقیقات مراکز پژوهشی قرار گیرد. در مقاله حاضر ضمن اشاره به کاربردهای اصلی فناوری نانو در محیط زیست به تحقیقات مورد نیاز دراین زمینه مخصوصا آب، خاک و هوا پرداخته میشود.

فناوری نانو ، نانو ذرات ، آلودگی آب و خاک و هوا