مریم چقامیرزا - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه آزاد سنندج
سیروان بهرامی - استاد دانشگاه آزاد سنندج دکتری تخصصی دانشگاه آزاد سنندج

رابطه انسان شهر را نمی توان با توجه به دیدگاه انسان شناسی , رابطه ای یکسویه به حساب آورد بلکه بایدآن را چرخه ای پویا و بسیار پیچیده شمرد که به گروهی بزرگ از دگرگونی های سیاسی , اقتصادی , اجتماعی, تکنولوژیک و فرهنگی دامن می زند . انسان شناسی با رویکرد جامع گرای خود شاید در شهر بهترین و مناسب ترین و به یک معنی طبیعی ترین محیط را برای کار خود بیابد. عرصه عمومی مهمترین بخششهرهاو محیط های شهری است که مکان تماس, تعامل و ارتباط بین انسانها است. مردمان عصر حاضر از محیط های شهری خود خشنود نیستند. با وجود این که هنوز در مکان حضور دارند امادیگر در آن سکونت اختیار نمی کنند. آسایش جسمی و روانی آدمی بر ارکان سه گانه آسایش , دسترسی به پناهگاه و مقاصد اجتماعی استوار است. هدف این مطالعه بررسی بهبود بخشی به شرایط زندگی در شهرهای ساخته بشر است.

پویایی، کیفیت فضای شهری، کیفیت زندگی،بهشت اجتماعی، فضای شهری