افسانه سراجی - دکترای زبان و ادبیات فارسی ، مدرس دانشگاه فرهنگیان)پردیس( واحد بوشهر، ایران

شاعر و طنزپرداز معاصر ایران اکبر اکسیر با گونه ای تازه با عنوان فرانو فصل تازه ای از شعرگویی را در ادبیات معاصر ایران گشود. بنا به اعتقاد ایشان، این سبک حاصل مطالعات و بررسی او در آثار کلاسیک ادب پارسی مانند: حافظ و گلستان سعدیاست. طبق نظریه او کاریکلماتور و فرانو در این اثر بسیار دیده می شوند. این گونه ادبی که دارای ویژگی هایی چون : سادگی، ایجاز، طنزآمیزی و استفاده از ضرب المثل ها است.که در گلستان به وفور دیده می شوند. بر همین بنا، در این مقاله، تلاش گردیده تا تاثیر و ریشه هایی فرانویی در گلستان سعدی که پیش از این به آن پرداخته نشده به شیوه مقایسهمورد تحلیل و بررسی قرار گیرد. این اثر با توجه به اشتراکاتش با سبک نوین اکسیر بی شک یکی از مهم ترین منابع الهام بخش شاعر در بوجودآوردن سبک فرانو است.

طنز، ایجاز، سبک فرانو ، سعدی