فرزان شاهین - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شبستر
محمود ترشحی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شبستر
کوروش پاکپور - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شبستر
سهیلا حمیدزاده خیاوی - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد شبستر

خانه ٬ مفهوم و پدیده نخستینی است که وجود بشر از دیروز تا امروز به صورت پیوسته و وابسته با آن همراه بوده است؛ چرا که هر جا زندگی انسان جریان داشته ، خانه نیز جزء جدایی ناپذیر آن بوده است و به این لحاظ معماری خانه نیز در تمدن های مختلفبا حساسیت و جذابیت های مختلفی دنبال می شده؛این موضوع تا به آنجا اهمیت داشته که ضرورت این حساسیت به صورت جنبه نمادینی تبدیل شده و هر ملیتی سعی بر آن داشته که با نشانه و الگوهای فرهنگی مختص به خود، به نوعی توجه اش را به اینموضوع نشان دهد.بر این اساس می توان گفت که معماری بیشتر از هر هنری با فرهنگ انسانی مرتبط است. بشر همواره نیازمندفضایی بوده است که او را در مقابل تاثیرات محیطی محافظت کند، این نیاز از ابتدای زندگی تا به امروز تغییرات چندانی نداشته و به بیان دیگر، فضای معماری خانه ٬ مکان یا ظرفی است که در آن بخشی از فعالیت های مربوط به زندگی بشر صورت می پذیرد و بازندگی انسان رابطه ایی ناگسستنی دارد. آنچه در تعیین فرم یک خانه مهم است نیازی که به وسیله آن فرم رفع می شود نیست ، بلکه آن گونه رفع نیاز است که فرمراتعیین می کند.اهمیت این موضوع وقتی بیشتر می شود که بدانیم انبوه سازی ها و شهرک سازی ها و راه حل های آمایشی سکونت در کشور ما فاقد هرگونه دیدگاه فرهنگی اجتماعی بوده و با این موضوع کاملا بیگانه اند، در نتیجه فعالیت مسکن سازی – در ایران به خودی خود فعالیتی هویت زدا و تخریب کننده ی فرهنگ و زندگی اجتماعی ما است . چگونه بود که از معماری گشودهو معطوف به طبیعت گذشته به ساختمان های درهم فرورفته و بسته ی امروز رسیده ایم، چنان که نه حکمت قدیم در آن متجلیاست و نه رمز و راز زندگی معاصر را با خود دارند. ظاهراً گسست معرفت شناسانه ای که در ساحت های فرهنگی رخ داده گریبانگیرمعماری هم شده است. در عصر تولید انبوه و باز تولید مکانیکی نشانه ها )پلان هایی که تکثیر می شوند و ساختمان هایی یکسانرا به وجود می آورند( فعالیت معمارانه نه یک رویداد انسانی که روندی اقتصادی و مبتنی به اصل هزینه فایده است. – در این مقاله سعی شده است تا مقطع شهرنشینی مدرن ایران را مورد چالش قرار داده و در عوض تأثیرپذیری معماران سنتی – بومی ایران را از طبیعت مورد بررسی قرار دهیم

انسان، معماری و طبیعت، محیط، اقلیم، سکونت، فرم، خانه