امین قاسمی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه صنعتی اصفهان
زهرا امیدی قلعه محمدی - دانش آموخته دانشگاه ملایر

مهاجرت از مشتقات فرایند تکامل، و وابسته به رفتار و تاریخ تکاملی گونه است. علف خواران بزرگ جثه جزء گونه های مهاجر هستند. بررسی روند مهاجرت کمک زیادی به پی بردن عوامل تأثیر گذار بر گونه‌ها، و مشخص شدن عادات و رفتارهای حرکتی آن‌ها می کند. در کشور ایران نیز گونه هایی از علف خواران مانند آهو، گورخر ایرانی و جبیر عموما در مناطق بیابانی زندگی می کنند و در پویایی این اکوسیستم ها نقش به سزایی دارند. در شبکه مناطق حفاظت شده ایران اگرچه پوشش خوبی در کشور دارد و تنوع زیادی را شامل می شود اما در طرح ریزی این مناطق وجود کریدورها و مناطق بین زیستگاهی مورد اغماض قرار گرفته است. این مقاله ضمن تاکید بر اهمیت کریدورها در حفاظت از تنوع زیستی، طرح ریزی مناطق حفاظت شده را به بحث گذارده است و در نهایت راهکارهایی جهت بهبود مدیریت و انتخاب صحیح مناطق حفاظت شده ارائه شده است ؛ هدف از این مقاله نشان دادن اهمیت علف خواران و حفاظت از این گونه ها است که در احیای اکوسیستم های بیابانی و مرتعی نقش به سزایی دارند.

مهاجرت، علف خواران بزرگ جثه، لکه­های زیستگاهی، مناطق حفاظت شده، اکوسیستم بیابانی، طرح ریزی