ریحانه مسعودی - دانشجوی دکترای بیابان زدایی، دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران
غلامرضا زهتابیان - استاد، دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران
شهرام خلیقی سیگارودی - استادیار، دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران
مرضیه قدسی - دانشجوی دکتری جغرافیای طبیعی (ژئومرفولوژی)، دانشگاه تهران

مدیریت منابع آب به ویژه آب های زیر زمینی، در مناطق خشک و نیمه خشک از اهمیت خاصی برخوردار است. عوامل مختلف طبیعی و انسانی در چند دهه اخیر باعث ایجاد شرایط بحرانی و افت سطح آب های زیرزمینی در بیشتر منطقه های کشور شده است. در این پژوهش، به منظور بررسی افت سطح آب زیرزمینی در دشت کاشان، آمار 53 چاه پیزومتری در طی سال (1388-1387) مورد بررسی قرار گرفت. در ابتدا داده های آماری جمع آوری و مرتب سازی شدند. پس از ورود داده ها به سیستم اطلاعات جغرافیاییGIS ))، با روش درون یابی کریجینگ ، نقشه خطوط هم افت سطح آب زیرزمینی تهیه گردید. هم چنین به منظور تحلیل بهتر، نقشه ی خطوط هم ارتفاع دشت نیز رسم گردید. هیدروگراف های تراز آب با استفاده از روش تیسن و در محیط نرم افزاری Excelترسیم شد. نتایج به دست آمده از نقشه های هم افت نشان داد که، ایستگاه امین آباد در جنوب دشت حداکثر افت به میزان 35/2 متر را دارد و ایستگاه مزرعه درم در غرب دشت فاقد افت است. هم چنین نتایج به دست آمده از خطوط هم ارتفاع آب زیرزمینی نشان داد که جریان آب از قسمت جنوبی دشت که اراضی کشاورزی قرار دارند به سمت شمال دشت می رود و به کویر می ریزد. هیدروگراف های تراز آب زیرزمینی نشان می دهند که در طی این یک سال به میزان46/0متر، یعنی به طور متوسط ماهانه 83/3 سانتی متر سطح آب کاهش یافته است . از مهم ترین عوامل افت آب زیرزمینی در دشت کاشان می توان به پدیده خشک سالی، برداشت بی رویه، ازدیاد جمعیت، افزایش سطح زیر کشت و استقرار یافتن واحدهای صنعتی اشاره نمود.

افت سطح آب زیرزمینی، دشت کاشان،سیستم اطلاعات جغرافیایی(GIS)، هیدروگراف آب زیرزمینی