عبدالحسین آرامی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت مناطق بیابانی دانشگاه علوم کشاورزی و من
مجید اونق - استاد و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
واحد بردی شیخ - استادیار و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
فرهاد هنردوست - کارشناس ارشد مدیریت مناطق بیابانی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی

تحقیق حاضر به منظور بررسی پتانسیل بیابانزایی دشت آلاگل در منطقه نیمه خشک آق بند استان گلستان به وسعت 61147/41305 هکتار با تکیه بر معیار های خاک و پوشش گیاهی با استفاده از مدل IMDPA صورت گرفت. با استفاده ازاین مدل هر یک از شاخص ها در واحدهای کاری مورد بررسی قرار گرفت. و با محاسبه میانگین هندسی شاخص ها و بهره گیری از نرم افزار GIS، نقشه های مربوط به وضعیت هر معیار تهیه شد. در نهایت با تلفیق و تعیین میانگین هندسی معیارها نقشه شدت بیابانزایی بدست آمد .نتایج بدست آمده نشان می دهد که 3696/6 هکتار(6 درصد) دریاچه، 7190/80 هکتار (11/76 درصد) از کل مساحت منطقه در کلاس کم بیابانزایی و 87/7234 هکتار ( 83/11درصد) از کل مساحت منطقه در کلاس متوسط بیابانزایی و 43025/1 هکتار (70/36 درصد) از کل مساحت منطقه در کلاس شدید بیابانزایی قراردارد. نتایج نشان میدهدکه بیابانزایی در منطقه شدید بوده و در حال گسترش است که معیار خاک با میانگین وزنی 2/46 در کلاس متوسط ومعیار پوشش گیاهی با میانگین وزنی 2/58 در کلاس شدید بیابانزایی قرار دارد. در این رابطه شاخص های EC و زهکشی از معیار خاک به ترتیب با ارزش عددی 3/25 و 2/62 و بهره برداری از پوشش و تجدید پوشش گیاهی از معیار پوشش گیاهی به ترتیب با ارزش عددی 2/75 و 2/85 بیشترین تأثیر را دارند .بر اساس متوسط وزنی ارزش کمی شدت بیابانزایی (وضعیت فعلی بیابانزایی) برای کل منطقه بر اساس هر دو معیار مورد بررسی 2/49=DM تعیین گردیده است

بیابانزایی، IMDPA، GIS ، بوشش گیاهی، خاک