مهین حنیفه پور - دانشجوی کارشناسی ارشد همزیستی با بیابان

خشکسالی یکی از پدیده های اقلیمی است که در پهنه وسیعی از کشور ایران به اشکال متفاوت قابل مشاهده است و یا در آینده بروز خواهد نمودکه درهمه شرایط اقلیمی ودرهمه مناطق کره زمین به وقوع می پیوندد. از جمله بلایایی است که بیشترین خسارات مالی را بر جای می گذارد. این پدیده در سال های اخیر منجر به تغییرات قابل توجهی در عناصر هواشناسی و در نتیجه وضعیت منابع سطحی و زیرزمینی تأمین آب در نقاط مختلف شده است. خشکسالی از طریق کاهش تغذیه سفره های آب زیرزمینی از منابع آب سطحی، افزایش برداشت از طریق چاه های عمیق جهت مصارف کشاورزی، افزایش دما و تبخیر و تعرق و تغییر نوع بارش در نتیجه کاهش میزان تغذیه از بارش های جوی و... بر منابع آب های زیرزمینی موثر می باشد. بررسی گسترش مکانی خشکسالی درمدیریت خطرخشکسالی اهمیت دارد. بررسی وضعیت خشکسالی دراستان سمنان هدف این پژوهش است. به این منظوربارندگی سالانه این استان در دوره آماری 1965- 2007 مورد بهرهگیری قرار گرفت. برای پایش خشکسالی از شاخص های زیادی استفاده می شود بدین منظور برای بررسی وضعیت خشکسالی درهرسال با بهرهگیری ازشاخصهای خشکسالی از جمله : درصد نرمال بارندگی( PNPI )، دهک های بارندگی (DPI)، بارش استاندار (SPI) و Z استاندار و میانگین متحرک محاسبه شد.

خشکسالی،استان سمنان ،درصد نرمال بارندگی ،دهک های بارندگی ، بارش استاندار ، Z استاندار