مصطفی بابابیک - دانشجوی دکتری مهندسی عمران، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه تهران
نوید خادمی - استادیار دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه تهران
کامبیز بهنیا - دانشیار دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه تهران

حمل و نقل بار توسط راهآهن یکی از بخش های مهم اقتصاد کشور است. شناسایی بخش های مهم شبکه ریلی به کارشناسان ودست اندرکاران این بخش کمک میکند تا اقدامات پیشگیرانه مناسبی را در برخورد با حوادث ناخواسته بکار گیرند و یا در جهت افزایشظرفیت شبکه، افزونگی های لازم را در شبکه ایجاد نمایند. اهمیت یک کمان یا بلاک بر اساس افزایش هزینه (تأخیر) ایجاد شده با انسدادآن عضو سنجیده میشود. یک سانحه ممکن است منجر به ازدحام شدید در یک بلاک یا ایستگاه شده بنحویکه منجر به تأخیرات زیادیگردد. مدل آسیب پذیری ارائه شده در این مقاله یک مدل بهینه سازی ترکیبی بوده که با استفاده از یک روش ابتکاری حل میشود. در اینمدل تعیین بلاکهای بحرانی از طریق شناسایی کمان هایی از شبکه است که بیشترین تأثیر را در کوتاه ترین مسیر میان همه مبدأ-مقصدها دارند. در مدل زمانبندی نیز الگوی حرکت قطارها در شبکه آسیب دیده با در نظر گرفتن محدودیت های هر بلاک و ایستگاه تعیینمیشود. بر اساس مدل پیشنهادی یک مسأله نمونه مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته و نتایج بدست آمده با روش پویش شبکه مقایسهگردیده است. صحت نتایج بدست آمده و نیز زمان حل بسیار کمتر مدل پیشنهادی، حاکی از کارایی این مدل می باشد.

شبکه ریلی، آسیب پذیری، زمان بندی قطار، بهینه سازی ترکیبی