مهریار توحید نژاد - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی انرژی های تجدیدپذیر- دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات
سید تقی میری شکتای - دانشیار دانشگاه اراک
ابوالفضل براتی - دانشیار دانشگاه اراک

در این تحقیق، نقش بازیافت انرژی های موجود در دود را مورد مطالعه قرار داده و استفاده از گازهای گرم خروجی از دودکش ها بعنوان واسطه ای برای افزایش راندمان احتراق را ارزیابی می نماییم و علاوه بر مرور روش های متداول جهت استحصال انرژی ، کاربردهای آنها در بخشهای مختلف و مخصوصا بالا بردن راندمان نیروگاه و کاهش شدت مصرف انرژی در آن را نیز مورد مطالعه قرار داده ایم. در نهایت راه حلی موثر و اقتصادی برای افزایش راندمان پیشنهاد شده است. محصولات حاصل از احتراق عمدتا شامل گازکربنیک و بخارات آب می باشند که بجهت جلوگیری از ترکیب آنها با یکدیگر ، مخلوط آنها را با دمایی بالاتر از دمای 110 درجه سانتیگراد به اتمسفر تخلیه مینمایند. دلیل این امر بالاتر بودن دمای مخلوط گازی خروجی نسبت به دمای شبنم آب می باشد زیرا در دماهای پایین تر امکان ترکیب این گازها با یکدیگر وجود دارد. الزاما دمای شبنم آب حدود 100 درجه سانتیگراد نمی باشد و در فشار های پایین و با در نظر گرفتن فشار جزئی بخار آب این مقدار کاهش میابد یا با افزایش فشار افزایش میابد. به دلیل امکان استفاده از انرژی حاصل از افت دمای دود و انرژی نهان تبخیر بخارات آب همراه آن و بهره بردار ی حداکثر از انرژی باقیمانده در دود ، بخارات آب نیز طی فرایند های فیزیکی بصورت مایع سرد شده از دود جدا میشوند. با توجه به جداسازی بخارات آب همراه با گاز خروجی ، امکان استفاده از انرژی همراه با دود بواسطه حرارت بالای آن نیز مقدور میباشد. نقطه متمایز کننده این روش با فرایند های دیگر ارزیابی شده ، هزینه پایین اجر ای آن میباشد زیرا فرایند بیان شده بصورت فیزیکی و با استفاده از خواص هر یک از مواد موجود در دود میباشد.

انرژی ، بازیافت ، احتراق ، حرارت ، چگالش