CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

نقش کیفیت زیستگاه در تنظیم طبیعی جمعیت خرس سیاه

عنوان مقاله: نقش کیفیت زیستگاه در تنظیم طبیعی جمعیت خرس سیاه
شناسه ملی مقاله: ECONF02_127
منتشر شده در دومین همایش سراسری محیط زیست، انرژی و پدافند زیستی در سال 1393
مشخصات نویسندگان مقاله:

سارا چمانه فر - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته محیط زیست-گرایش تنوع زیستی و زیستگاه ها

خلاصه مقاله:
عامل کلیدی در کیفیت زیستگاه خرس سیاه، توانایی زیستگاه برای مهیایی مواد غذایی فراوان و قابل دسترسی است که در فصل بهار، تابستان، و پاییز به خوبی توزیع شده اند. منابع غذایی به طور مستقیم نرخ رشد، سن اولین تولید مثل در ماده ها، و زنده ماندن توله هایی با 1,5 سال سن را تحت تاثیر قرار می دهد. منبع غذایی ممکن است به طورثانوى بر قابلیت تحرک و جابجایی، تهاجم و حمله، سازمان های اجتماعی، آسیب پذیری توله ها به شکار (از جمله شکارشدن توسط خرس های دیگر)، و شاید آسیب پذیری و مستعد شدن برای ابتلا به بیماری ها و انگل ها تاثیرگذار باشد. آب و وجود سایه در آب و هوای گرمضروری هستند اما مقارن و سازگار با زیستگاه های جنگلی که مواد غذایی را فراهم می کند هستند. پناهگاه، از جمله درختان بزرگی از گونه هایی با پوست مقاوم و شکاف دار، برای بالا رفتن توله ها ممکن است در جایی که شکارچیان (از جمله هم گونه ها) فراوان هستند، از اهمیت ویژه ای برخوردار باشد. فعالیت های تغذیه ای در روشی که تا حد زیادی مستقل از تراکم است، در تولد و بقای توله ها محدود کننده تلقی می شود. عوامل وابسته به تراکم برای تنظیم جمعیت خرس سیاه به طور ناچیز شناخته شده اند. مرگ و میر توله ها عمدتا ناشی از علل طبیعی است که در میان جمعیت های مختلف متفاوت است، اما دلایل به خوبی مورد مطالعه قرار نگرفته اند چرا که مطالعات کمی از توله ها قلاده های رادیویی را به کار گرفته اند. علل مرگ و میر در بزرگسالانی با قلاده های رادیویی غالبا مستند هستند اما اغلب ناشی از انسان می باشند. این نکته که چگونه تعداد اندک مرگ و میر طبیعی بالغین ممکن است به تنظیم طبیعی مربوط باشد، قابل حدس و گمان است. علل مرگ و میر، به خصوص برای توله ها و نیمه بالغین پراکنده ، نیاز به مطالعه بیشتر دارد. ما همچنین نیازمند تعیین اثرات منابع غذایی و ساختار جنگل بر دیگر عوامل محیطی مانند رقابت، شکار (از جمله شکار توسط خرس های دیگر)، انگل ها، بیماری، مرگ و میر وابسته به انسان، آلودگی هوا، و آب و هوا، هستیم. ما نمی دانیم که آیا هر یک از عوامل محیطی برای تنظیم جمعیت خرس سیاه به صورت وابسته به تراکم عمل می کنند و این که در چه تراکمی از جمعیت اینعوامل ممکن است تاثیرگذار باشند. بیشترین جمعیت مورد مطالعه به طور مصنوعی توسط شکار و یا دیگر اعمال مدیریتی محدود شده و تراکم احتمالا زیر سطحی که در آن عوامل ذاتی به احتمال زیاد از اهمیت تنظیم کننده اولیه برخوردار می باشند، قرار گرفته است

کلمات کلیدی:
خرس سیاه، کیفیت زیستگاه، فاکتورهای محیط زیستی، تنظیم جمعیت

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/320112/