مرضیه کهنوجی - دکترای علوم تربیتی استادیار و عضوهیات علمی دانشگاه ولی عصر (عج) رفسنجان ایران

دو فعالیت آموزش و ارزشیابی مکمل یکدیگرند معلم از طریق ارزشیابی از آموخته های یادگیرند گان هم در ضمن آموزش و هم در پایان دوره آموزشی از کم و کیف فعالیت های آموزشی خود و کوششهای یادگیری دانش آموزان آگاه میشود لزوم و اهمیت ارزشیابی از آن جا مشخص میشئد که متخصصان آن را از عناصر مهم آکوزش و پرورش دانشته دانسته و بر نقش آن در آموزش و یاد گیری تاکید مینمایند متاسفانه نگاه به ارزشیابی به عنوان اهرمی برای تعیین سرنوشت یک سال تحصیلی دانش آموزان پیامد هایی چون نگرانی از امتحان عدم توجه برای درک بهنر و از بین رفتن لذت یادگیری و ...را به دنبال دارد عوامل و پیامد هایی که هیچکدام در بردارند ه اهداف اموزش وپرورش نمیباشند لازم است نگاهی دوباره همراه با رویکردی تحولی به شیوه های ارزشیابی مدارس شود رویکردی که اموزش و پرورش را ازتاکید بر ارزشیابی پایانی و تعیین سرنوشت دانش آموزان بر این اساس به سمت ارزشیابی تکوینی و دادن فرصت برای جبران و رفع جبران و رفع نواقص علمی و آموزشی به معلمان و دانش آموزان تغییر کند با این رویکرد میتوان عوامل پیش بینی نشده ای که ممکن است در زمان ارزشیابی پایانی برای دانش آموزان از جمله :بیماری ،مشکلات خانواده و... را از قبل جبران نمود

ارزشیابی ،ارزشیابی پایانی،ارزشیابی تکوینی،ارزشیابی تشخیصی