فاطمه ذبیح اله زاده - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی ، دانشگاه روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه آزاد تهران جنوب، ایران

هدف پژوهش حاضر اثربخشی درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی بر کاهش شدت علائم افسردگی و کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به اختلال دوقطبی بود. روش تحقیق این پژوهش نیمه تجربی با نمونه گیری در دسترس و هدفمند و پیش آزمون- پس آزمون 30 بیمار مبتلابه اختلال دوقطبی در بیمارستان روانپزشکی روزبه تهران((1397-1396 که در مرحله بهبود نسبی به سر می برند در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه (n=15 کاربندی شدند و شرکت کنندگان گروه آزمایش، طی 8 جلسه، درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی را دریافت کردند. آزمودنیها، قبل و بعد از اتمام پژوهش با مقیاس افسردگی بک- نسخه دوم (1987)، فرم کوتاه پرسشنامه ی کیفیت زندگی SF-36)؛ وارو و شریون،(1992 مورد ارزیابی قرار گرفتند. در این پژوهش به منظور بررسی نرمال بودن داده ها از همگنی واریانس ها، همگنی شیب های رگرسیون و آزمون لوین، استفاده و داده ها با بیستمین ویرایش نرم افزار SPSS و آزمون تحلیل کوواریانس مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس داده ها نشان داد که درمان شناختی مبتنی بر ذهنآگاهی، موجب کاهش شدت علائم افسردگی و افزایش کیفیت زندگی در گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه اثر دارد.

اختلال دوقطبی، درمان شناختی مبتنی بر ذهنآگاهی، علائم افسردگی ، کیفیت زندگی.