وحید غلامی - دانشجوی کارشناسی ارشد آبخیزداری
علیرضا مشکی - دانشجوی کارشناسی ارشد جنگلداری
محمدعلی هادیان - دانشجوی کارشناسی ارشد آبخیزداری
ساسان امینی - دانشکده منابع طبیعی دانشگاه مازندران و کارشناس مرتع آبخیزداری

استفاده از روش بیولوژیکی بصورت استقرار پوشش گیاهی روشی مناسب برای مبارزه با فرسایش می باشد. فرسایش کناری رودخانه ای از اشکال فرسایش آبی میباشدو از اثرات نامطلوب آن می توان به افزایش گل آلودگی آبها، تخریب اراضی حاشیه رودخانه ها، مشکلات ناشی از رسوبات حاصل از آن در پایین دست اشاره نمود. از طرفی میتوان فرسایش کناری رودخانه ای را با استفاده از روشهای بیولوژیکی و مکانیکی با شناسایی نقاط حساس کاهش داد. در این تحقیق مقعطی از روخانه هراز به طول 3250 متر به منظور بررسی تاثیر استقرار پوشش گیاهی بر روی نیروی تنش برشی و سرعت آب و نهایتا فرسایش کناری رودخانه ای مورد مطالعه قرار گرفت. در این تحقیق از سیستم اطلاعات جغرافیایی (الحاقیه HEC – GeoRAS) نرم افزار HEC-RAS ونقشه های پلان رودخانه با مقیاس 1:500 به منظور شبیه سازی رفتار هیدرولیکی رودخانه هراز استفاده شد. به منظور بررسی تاثیر پوشش گیاهی در قرسایش کناری رودخانه ای ضریب زبری مانینگ با روش کاون در دو فصل زمستان و تابستان بطور جداگانه ، به دلیل تغییرات در پوشش گیاهی در طی فصول مختلف سال برای مقاطع تحت بررسی تعیین شد. نتایج حاکی از آن می باشد که استقرار پوشش گیاهی در کناره های بستر رودخانه موجب تغییراتی در سرعت و عمق آب، نیروی تنش برشی شده و نهایتا بر روی وضعیت فرسایش کناری رودخانه ای تاثیر گذار است.

پوشش گیاهی ، فرسایش ، کناری رودخانه ای ، رودخانه هراز