رضا حبیبی - عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان تهران
عباس عطاپور فرد - کارشناس ارشد ژئومورفولوژی
فریبا میرمحمودی - دانشجوی دانشگاه شهید بهشیتی و پژوهشگر مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طب

به دلیل نیاز جوامع بشری به نقشه های پهنه بندی خطر لغزش، روشهای مختلفی جهت تهیه نقشه های پهنه بندی خطر لغزش ارائه شده که هر یک از آنها دارای محاسن و معایب خاص خود می باشد. از جمله روش های پهنه بندی خطر لغزش ارائه شده می توان به روش پهنه بندی خطر لغزش انجمن زمین شناسی مهندسی تایوان و نیلسون اصلاح شده اشاره نمود. روش های مزبور در طول سالیان اخیر در حوزه آبخیز کشور مورد استفاده قرار گرفته اند. در طول این پژوهش نقشه پهنه بندی خطر لغزش حوزه آبخیز کن – سولقان با بکارگیری دو روش مزبور و استفاده از نرم افزار ILWIS3.1 وتلفیق لایه های موثر در ایجاد لغزش تهیه گردیده و در ادامه با استفاده از نقشه ثبتی لغزش ها در حوزه میزان انطباق و درصد صحت نقشه های مزبور برآورد شده است. بر اساس این بررسی نقشه ، پهنه بندی خطر لغزش نیلسون اصلاح شده با نقشه ثبتی لغزش های حوزه 96/54 درصد انطباق داشته و نقشه پهه بندی خطر لغزش انجمن زمین شناسی مهندسی تایوان 78/47 درصد انطباق با نقشه های مزبور دارد. دلیل انطباق بیشتر نقشه پهنه بندی خطر لغزش نیلسون اصلاح شده بکارگیری مستقیم لغزش ها در این رووش بوده وروش انجمن زمین شناسی مهندسی تایوان با وجود عدم بکارگیری مستقیم لغزش ها درصد انطباق قابل قبولی را از خود نشان می دهد.

لغزش پهنه بندی ، روش نیلسون ، انجمن زمین شناسی مهندسی تایوان ، حوزه آبخیز کن - سولقان