سیده آل محمد - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی و مدیریت محیط زیست، دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران،
کامران رمضانی طلابری - دانشجوی کارشناسی ارشد برق و قدرت، دانشگاه امیرکبیر،
مهدی پیریایی - دانش آموختهی کارشناسی ارشد ایمنی، بهداشت و محیط زیست، دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران

نیروگاه های تولید برق اثرات محیط زیستی بسیاری دارند. این نیروگاه ها همراه با تولید برق، منبع تولید آلاینده هایی نظیر گازهای گلخانه ای، ذرات معلق و ترکیبات فلزات سنگین می باشند. در این میان انتشار گازهای گلخانه ای به عنوان یکی از نگرانی های عمده محیط زیستی در دستیابی به توسعه پایدار شناخته شده است. استفاده از روش ارزیابی چرخه حیات (LCA) به خوبی می تواند اثرات محیط زیستی کلیه مراحل تولید برق را مشخص کند. این ارزیابی باید شامل استخراج، فرآوری، انتقال سوخت، ساخت نیروگاه، تولید برق، دفع زائدات، نوسازی و تخریب نیروگاه پس از عمر مفید آن باشد. همچنین با استفاده از این ارزیابی می توان روش های مختلف تولید برق را از دیدگاه اثرات محیط زیستی با یکدیگر مقایسه نمود. این مطالعه تنها به بررسی انتشار گازهای گلخانه ای می پردازد، به عبارت دیگر در چارچوب ارزیابی چرخه حیات به صورت مروری انتشار گازهای گلخانه ای از نیروگاه های مختلف تولید برق (شامل نیروگاه های سوخت فسیلی، نیروگاه های هسته ای، نیروگاه های فتوولتائیک، نیروگاه های بادی و نیروگاه های برق آبی) را مقایسه می نماید. بر اساس نتایج به دست آمده بیشترین میزان انتشار گازهای گلخانه ای مربوط به نیروگاه های حرارتی با سوخت فسیلی و کمترین میزان مربوط به نیروگاه های هسته ای می باشد. در این شرایط افزایش راندمان نیروگاه ها و استفاده از سوخت های پاک و افزایش سهم نیروگاه های تجدیدپذیر از جمله مهم ترین راهکارهای پیشنهادی هستند.

گازهای گلخانه ای، ارزیابی چرخه ی حیات، نیروگاه های برق، اثرات محیط زیستی