حبیبه نظامدوست - دانشجوی کارشناسی ارشد ترویج آموزش کشاورزی دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان
بهمن خسروی پور - عضو هیئت علمی دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان

آمایش سرزمین نوعی برنامه ریزی است که در آن تعادل بین انسان، محیط و فعالیت به عنوان عامل اساسی و تعیین کننده در تأمین اهداف توسعه مورد کنکاش قرار می گیرد این نوع برنامه ریزی با هدف استفاده از محیط جغرافیایی و منابع طبیعی مختلف سرزمین صورت می گیرد و استعداد و ظرفیت های هر منطقه را سنجش و آن را در سطح ملی پیاده می کند، در واقع برنامه ریزی آمایش سرزمین تنها استراتژی و راهبردی است که بر اساس توجه به امکانات زیست محیطی یک منطقه و حفظ و نگهداشت آن، توسعه پایدار را ممکن می سازد. هدف اصلی توسعه پایدار گسترش امکانات و بهبود و ارتقا سطحزندگی برای همه چه نسل کنونی و چه نسل آینده می باشد. بنابراین می توان از طریق آمایش سرزمین به اهداف توسعه پایدار دست یافت. و این زمینه لازم را برای توسعه روستایی و منطقه ای فراهم می کند و باعث پیوند برنامه ریزی های اقتصادی، اجتماعی، فضایی در سطح ملی و منطقه ای می شود . این مقاله که به روش مروری و با استفاده از منابع مکتوب و سایت های اینترنتی تدوین شده است،تلاش دارد، ضمن شناسایی مفهوم آمایش سرزمین، توسعه پایدار، مؤلفه های توسعه پایدار به بررسی نقش برنامه ریزی آمایش سرزمین در توسعه پایدار روستایی پرداخته و در این زمینه راهکارهایی لازم را ارائه دهد.

آمایش سرزمین ، برنامه ریزی ، توسعه روستایی، توسعه پایدار روستایی، توسعه پایدار