امین خلیلی - کارشناس ارشد مهندسی عمران )ژئوتکنیک
کاظم بدو - استاد دانشگاه ارومیه، دانشکده فنی، گروه عمران ) ژئوتکنیک

به منظور جلوگیری از نفوذ آبهای سطحی،کنترل انتشار گازها، تجمع حشرات و حیوانات موذی، کاهش خطر آتش سوزی و هم چنین تامین زیبایی محل دفن مواد زائد جامد در مقاطع مختلف زمانی از سه نوع پوشش روزانه، میانی و نهایی در لندفیل ها استفاده می شود. عوامل مختلفی از قبیل دسترسی و کاربرد آسان، نفوذپذیری، قابلیت اشتعال، مقاومت در برابر فرسایش و تنش های ناشی از نشست های زیاد در انتخاب نوع پوشش ها موثر می باشند. پوشش روزانه در انتهای هر روز کاری معمولا به ضخامت 15 سانتی متر و پوشش میانی به ضخامت 30 سانتی متر در مناطقی از لندفیل که برای مدت نسبتا طولانی مورد استفاده قرار نمی گیرد به کار می روند. پوشش نهایی پس از ریختن آخرین لایه زباله در بالای محل دفن اجرا می شود و همان اهمیت پوشش کف را داراست و بسته به نوع مواد زائد جامد از لایه های مختلفی تشکیل می گردد. هم چنین میزان پایداری و نشست آن از اهمیت بالایی برخوردار است. در این مطالعه، قابلیت کاربرد مصالح مختلف در پوشش های روزانه و میانی و جزئیات و ملاحظات مختلف طراحی پوشش نهایی مورد بررسی قرار گرفته است.

لندفیل ، پوشش روزانه ، پوشش میانی، پوشش نهایی