نرگس کشتی آرای - دکتری برنامه ریزی درسی _ استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان

پژوهش حاضر به ارائه تصویری از رویکردهای گذشته و معاصر به فرآیند حل مسئله، ضرورت و اهمیت مسئله محور بودن آموزش و پرورش و چهار نوع از مسائلی که برای ایجاد موقعیتهای مساله دار برای دانش آموزان مناسب است، پرداخته است. رشد روز افزون تکنولوژی، گسترش زندگی شهر نشینی، تحولات سیاسی، اقتصادی اجتماعی و فرهنگی، گسترش مناسبات فردی، تغییر ساختارهای زندگی اجتماعی، افزایش سن مصرف کنندگی جوانان، دگرگونی در ساختار روابط خانوادگی، پیچیدگی مسائل اجتماعی، کاهش رویاروئی با مشکلات اجتماعی را برای کودکان و نوجوانان به دنبال داشته است. تمرکز بر حل مسئله و مساله گشایی یکی از ویژگی های اصلی آموزش و پرورش توسعه مدار و آینده نگر است که می تواند کودکان را جهت مقابله و سازگاری با تغییرات سریع جهانی آماده سازد. این راهبرد فراگیر را در چگونگی تفکر، سازمان دادن به ایده ها و ارائه راه حلهای مختلف یاری می رساند. این فرآیند سبب می شود تجربیه های خام او به سمت استحکام و پختگی گرایش یابد. رویکرد حل مسئله با مدنظر قراردادن تفاوتهای فردی فراگیران از نظر علاقه، استعداد، انگیزش رغبت و نگرش موقعیتهایی را فراهم می سازد که کودک به مفهوم واقعیت و خودپنداشت خویش دست یابد. در نتیجه این تعاملات محیطی و اجتماعی سیمای خود یا هویت شخصی اش نمایان شود و یادگیری در مفهوم وسیع کلمه ترغیب و تسهیل گردد و خلاقیت و صفات یگانه فردی مجالی برای بروز یابند. از سوی دیگر طراحی و سازماندهی فرصتهای یادگیری با رویکرد حل مسئله تمرین تفکر تکنولوژیک و دعوت به عقلانیت است. تکنولوژی تلاش برای دستیابی به راه حلهای عملی و منطقی جهت حل مسائل واقعی زندگی است.

مسئله گشایی، حل مسئله، طراحی برنامه های درسی، آموزش و پرورش مسئله محور