مجید مزرعه فراهانی - موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران

مطالعات تشکیل جبهه ها به دو طریق انجام می شو1- مدلهای دینامیکی 2-مدلهای عددی. در ا ینجا نتایج دو روش فوق برای جبهه های میان مقیاس با استناد به سه مرجع مشخص با شرایط غیر یکسان برای روشهای یاد شده با یکدیگر مقایسه می شوند . در روش اول با استفاده از مدل تاوایی پتانسیلی صفر , برای جو با مرز زیرین صاف با در نظر گرفتن شرایط اولیه نا پای دار حاصل از میدان جرم و شرایط نهایی زمینگرد طی فرایند تنظیم زمینگرد، نا پیوستگی در میدان دمای پتانسیل رخ می دهدو جبهه تشکیل میشود در همین زمینه مدل دیگری ارایه می گردد که در آن با افزودن ناهمواری (کوه) در سطح زمین و ایجاد شرایط ناپایدار از طریق میدان دما , جبهه زایی را طی فرایند تنظیم زمینگرد مطالعه می کنند .در اینجا نیز جبهه زایی رخ میدهد ولی شرایط نهایی تعادل زمینگردی نمی باشد . در مقابل این دو نوع مدل دینامیکی , مساله تنظیم زمینگرد با استفاده از مدلی عددی برای دو نوع شرایط یاد شده مورد ارزیابی قرار می گیرد. نقطه مشترک روش اخیر با دو مدل قبلی وقوع جبهه زایی در حالت جو با مرز زیرین صاف و رسیدن به حالت نهایی تعادل زمینگردی می باشد از طرفی با افزودن شرایط کوهستانی در مرز پایینی واضافه نمودن اثر اصطکاک مدل عددی نه به تعادل زمینگردی می رسد و نه جبهه زایی اتفاق می ا فتد. حال دو سوال مطرح میشود: ١- آیا مدلهای عددی قادر به پیش بینی پدیده جبهه زایی میان مقیاس با شرایط واقعی می باشند؟ ٢- چه عاملی سبب میشود که با افزودن اثرات ناهمواری و اصطکاک در مدل عددی جبهه زایی رخ ندهد؟