کیومرث حبیبی - عضو هیات علمی مهندسی شهرسازی دانشگاه کردستان
محمدجواد کوهساری - دانشجوی کارشناسی ارشد شهرسازی دانشگاه تهران

در شهرهای کنونی با پیچیدگی ها و عدم قطعیت ها و عوامل متعددی که بر نحوه ی توسعه ی آن تاثیر می گذارند ، روش های سنتی در حل مسایل فضایی نظیر رویهم گذاری دستی نقشه ها دیگر نمی تواند پاسخگو باشد . سرعت رشد و دگرگونی شهرها و همچنین حجم انبوه عوامل تاثیر گذار بر مسایل فضایی در شهر ، چاره ای جز استفاده از چارچوبی مدون مبتنی بر GIS در حل مسایل فضایی در شهرسازی باقی نگذاشته است . در تجزیه و تحلیل مسائل شهرسازی ، می بایست بطور همزمان حجم انبوهی از متغیرها در نظر گرفته شده و تصمیم گیری ها بر اساس ارزش و وزن هر یک از این متغیرها اتخاذ شود . بدیهی است عدم توجه کافی به متغیرهای تاثیرگذار در مسائل شهری می تواند نتایج متصور از تصمیم های اتخاذ شده را با شکست مواجه کرده و خسارات سنگینی را بر جای بگذارد . روش تصمیم گیری چند معیاره ) ) MCDM شامل یک سری از تکنیک ها ( از جمله جمع وزن ها یا تحلیل های همگرایی ) است که اجازه می دهد ، طیفی از معیارهای وابسته به یک مبحث امتیازدهی و وزن دهی شده و سپس بوسیله ی کارشناسان و گروه های ذینفع رتبه بندی شوند . روش تصمیم گیری چند معیاره ) ) MCDM پتانسیل زیادی را به منظور کاهش دادن هزینه و زمان و بالا بردن دقت در تصمیم گیری های فضایی ، دارا می باشد و می تواند چارچوب مناسبی را برای حل مسائل فضایی در شهرسازی فراهم بیاورد . مخصوصا هنگامیکه این روش باGIS تلفیق شده و مدلی یکپارچه را تشکیل دهد ، این پتانسیل چند برابر می شود . این پژوهش برآنست تا مدلی را به منظور یکپارچه کردن روش تصمیم گیری چند معیاره ) ) MCDM و سیستم اطلاعات جغرافیایی ) ) GIS به منظور حل مسائل تصمیم گیری در شهرسازی ارائه دهد .

تجهیزات شهری ، تصمیم گیری چند معیاره ( MCDM) ، توابع تحلیلی ، توابع همپوشانی ، سنندج ، سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) ، شهرسازی ، مدل ، مسائل فضایی