رضا منصوری - دانشجوی دکتری ژیومورفولوژی/ مدیریت محیطی، دانشگاه شهید بهشتی
زهرا سربازی - دانشجوی دکتری ژیومورفولوژی، دانشگاه شهید بهشتی

مناطق و خطوط ساحلی دنیا یکی از پویاترین، حسا سترین و شکننده ترین محیط های جغرافیای طبیعی می باشند کههمواره خود را با اثر فرایندها و پارامترهای مورفوژنز گوناگون اقیانوسی- دریایی، خشکی و جوی سازگار می سازند. ازاین رو تغییر و تحول در این گونه مناطق بسیار سریع تر از سایر نواحی سطح کره زمین است. یکی از این تغییر و تحولات،نوسانات مربوط به تراز آب دریاها می باشد که این مهم در دریاهای ایران، به ویژه دریای کاسپین و خلیج فارس، دایما درحال افت و خیز و تغییر بوده است. اما در این بین، تراز دریای کاسپین نوسانات بلند مدتی را نشان می دهد. بنابراین،هدف ما در این پژوهش پایش تغییرات تراز این دریا در بازه زمانی 30 ساله از 1985 تا 2015 می باشد. در این راستا از نقشه های توپوگرافی در مقیاس های 1/25000، 1/50000 و تصاویر ماهواره ای Landsat سری سنجنده های +TM & ETM با قدرت تفکیک بالا و نیز بازدیدهای میدانی استفاده شده است. از سنجش از دور و سامانه اطلاعات جغرافیاییبه ترتیب برای تحلیل یافته ها و ترسیم نقشه ها استفاده گردید. یافته های پژوهش نشان می دهند که میزان تغییرات دربازه های مکانی سه گانه بیشتر از سایر مناطق بوده و از بین این سه بازه بیشترین مقدار جابجایی مربوط به بازه شماره 2 با 4/8 کیلومتر جابجایی بوده است. دلتای گرگان از 1985 تا 2015 حدود 0/7 کیلومتر مربع رسوب گذاری و حدود 3/6 کیلومتر مربع دچار فرسایش شده که به ترتیب بیشترین میزان آن 630 و 944 متر در ساحل جنوبی دلتا بوده است. در بازه شماره 2 در مجموع 5/6 کیلومتر مربع رسوب گذاری و 37/4 کیلومتر مربع از خشکی های ساحلی دچار فرسایش شده اند. اما در بازه شماره 3 حدود 12/1 کیلومتر مربع رسوب گذاری و تنها حدود 0/1 کیلومتر مربع فرسایش انجام شده است. بیشترین میزان رسوب گذاری یا به عبارت دیگر خشکی زایی در منطقه در بخش باختری بندر نکا حدود 1100 متر می باشد.

خط ساحلی، فرسایش، رسوب گذاری، جنوب خاوری دریای کاسپین، ماهواره لندست، سنجش از دور