اکبر اصغری زمانی - دکترای جغرافیا و برنامه ریزی شهری،دانشگاه تبریز
رامین کیامهر - دکترای نقشه برداری -ژئودزی دانشگاه زنجان
سارا عباسپور - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی گردشگری

مدیریت گردشگری شهری به عنوان یک وزنه تعادلی در چارچوب دستیابی به گردشگری پایدار شهری می باشد. هر گونه ناکارآمدی مدیریت گردشگری شهری بنا به پیچیدگی جریان گردشگری در عصر حاضر، پیامدهای منفی بسیاری به دنبال دارد. از این رو اهمیت بررسی مدیریت گردشگری شهری با راهکارهای مناسب برای سنجش وضعیت و پیامدهای جریان گردشگری در شهرها می باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر مدیریت شهری در توزیع متوازن خدمات گردشگری شهری صورت پذیرفته است. روش تحقیق از نوع توصیفی-تحلیلی و شیوه گردآوری اطلاعات کتابخانه ای و میدانی است. اطلاعات از طریق توزیع پرسشنامه در مورد پراکندگی و کیفیت 18 عنصر گردشگری تنظیم شده و نتایج از طریق تحلیل عاملی در محیط spss مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد که عامل (نام عامل اول را بنویس) با مقدار ویژه برابر با 6/725 که به تنهایی می تواند 30/567 درصد واریانس را محاسبه کند و آن را توضیح دهد، مهمترین عامل برای مدیریت در توزیع خدمات گردشگری جهت توسعه گردشگری شهر تبریز به شمار رود.

گردشگری شهری، مدیریت شهری،تحلیل عاملی،تبریز