جلیل وهابی - عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات حفاظت خاک و آبخیزداری کشور

مطالعات سیل به منظور برنامه ریزی ، بهره برداری بهینه و مدیریت این پدیده طبیعی از جمله مسائل مبتلا به کشور است . شرایط اقلیمی خشک و نیمه خشک بخش وسیعی از کشور سبب شده است علیرغم تحمیل خسارات سنگین ناشی از بروز خشکسالی ، همه ساله شاهد بروز سیلابهای مخرب با دامنه خسارات وسیع بود . تخریب شدید منابع طبیعی چه به صورت بهره برداری بی رویه از جنگلها و مراتع و چه به شکل تغییر کاربری اراضی و تبدیل آنها به اراضی کشاورزی نا مناسب و یا ساخت بی رویه مناطق مسکونی ، موجب شده است، سیلابها سال به سال چه از نظر تعداد وقوع و چه از نظر شدت خسارات افزایش یابند . در این تحقیق ضمن بررسی قابلیت مدل هیدرولوژیکی HEC- HMS در شبیه سازی هیدروگراف سیل با استفاده از قابلیت های سیستم های اطلاعات جغرافیایی و سنجش از دور در تهیه و آماده سازی اطلاعات مورد نیاز، میزان تاثیر هر یک از زیرحوزه ها در دبی اوج و میزان سیلاب خروجی با وقوع هر رویداد بارش در حوزه آبخیز دماوند تعیین گردید . بر اساس نتایج بدست آمده، زیر حوزه های 6 و 2 به ترتیب بیشترین و کمترین تاثیر را در ایجاد دبی سیلابی حوزه در بارش با دوره بازگشت 100 سال داشته اند .

حوزه آبخیز دماوند، رواناب، سیل خیزی، واحدهای هیدرولوژیکی، HEC-HMS