عادل ساکی - عضو هیئت علمی دانشگاه شهید چمران- اهواز
محسن موذن - عضو هیئت علمی دانشگاه تبریز
محمدجواد عبدالهی - عضو هیئت علمی دانشگاه شهید چمران اهواز

تنوعی از سنگ های دگرگونی و آذرین را در کمپلکس ماهنشان و منطقه بلند پرچین می توان مشاهده نمود. سنگ های آذرین در منطقه ماهنشان به دو گروه، نوع S و I طبقه بندی می شوند. شواهد صحرایی و پتروگرافی نشان می دهد که گرانیتوئیدهای دارای گارنت و مسکویت از نوع S می باشند و دارای کنتاکت مشخص با سنگ میزبان( سنگ های دگرگونی) می باشند. گرانیتوئیدهای بلند پرچین که موضوع این مطالعه می باشند، دارای کانی های کوارتز، فلدسپار پتاسیم، بیوتیت، پلاژیوکلاز و کانی های غنی از آلومینیوم (مانند مسکوویت و گارنت) است. مطالعات ژئوشیمیایی نشان می دهد که سنگ های گرانیتوئیدی ساب آلکالن، پرآلومینوس و دارای خصوصیات ماگمایی حد واسط نوع S و I می باشند. دیاگرام های متمایز کننده محیط های تکتونیکی مشخص کننده محیط های مرتبط با قوی و تصادم برای گرانیتوئیدهای بلند پرچین می باشند. ترکیبات عناصر اصلی و فرعی نشان می دهد که منشا این گرانیتوئیدها در اتباط با قوس آتشفشانی و تصادم قاره ای می باشد و بر اثر ذوب آبگیری متاگریوک ها و پلیت های فلسیک شکل گرفته است. سنگ های آذرین با سن پرکامبرین در منطقه ماهنشان و تکاب مانند ایران مرکزی به علت کوهزایی کاتانگاهی و در طی تصادم قاره ای شکل گرفته اند.