شبنم رباطی - دانشجوی کارشناسی ارشد تکتونیک دانشگاه شهید بهشتی
سیداحمد علوی - دکترای تکتونیک هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی
محمدرضا قاسمی - دکتری تکتونیک معاون زمین شناسی کشور
احمد لشکری - کارشناسی ارشد تکتونیک پژوهشکده علوم زمین

منطقه مورد پژوهش به وسعت 56 کیلومتر مربع در 40کیلومتری جنوب خاور شهر همدان و در بخش شمالی پهنه سنندج- سیرجان قرار دارد. واحدهای سنگی، در این گستره به صورت نوارهایی با راستای شمال باختر- جنوب خاور قرار گرفته اند. سن سنگ های دگرگونی به پالئوزوئیک تا اوایل ژوراسیک نسبت داده می شود و سن توده پگماتیتی صد میلیون سال برآورد شده است. این مجموعه در سه مرحله دچار دگرریختی شکل پذیر گردیده است. در مرحله اول برگوارگی S1 به طور موازی با لایه بندی اولیه تشکیل شده که کانی های تشکیل دهنده ین برگوارگی مسکونیت، بیوتیت و کوارتز هستند. چین های نسل اول به صورت خوابیده بسته تا هم شیب می باشند و سطح محوری آنها به موازات لایه بندی اولیه است. در مرحله دوم دگرریختی، برگواره فراگیر منطقه S2 به صورت برگواره کنگره ای تشکیل شده است. این مرحله با تشکیل چین های بسته تا هم شیب و مایل تا خوابیده نسل دوم همراه است که توسط دگر ریختی مرحله دوم نسبت داده شده و با پین های نسل دوم همزمان می باشند. در مرحله سوم دگرریختی برگوارگی S3 به صورت برگوارگی کنگره ای فاصله دار و به صورت موازی یا نیمه موازی با سطح محوری چین ها تشکیل شده است. این مرحله با تشکیل چین های بسته (Close) تا باز (Open) نسل سوم در منطقه همراه است که چین های نسل قبل را تحت تاثیر قرار داده اند. این چین ها اغلب قائم می باشند و محور آنها تقریبا افقی یا دارای میل کمی است. چین های نسل دوم با چین های نسل سوم هم محور بوده و طرح تداخلی نوع سوم (hook) را ایجاد کرده اند. به نظر می رسد بالا آمدن توده نفوذی با دگرریختی مرحله سوم همزمان بوده است.