الهه پورعزیزی - استادیار آموزش رشته بیوشیمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد

اکثر مناطق ایران با توجه به غالبیت فاریاب منابع آب و خاک مستعد شور شدن هستند و میزان خسارت وارده در اثر این خطر طبیعی رو به افزایش است. میانگین کاهش عملکرد بر اثر شوری ممکن است به بیش از 50 درصد برسد لذا بایستی به دنبال روش های مدیریتی صحیح جهت تداوم پایداری و کاهش دادن شوری در جهت رسیدن به عملکرد معقول باشیم کاربرد آب های نیمه شور و حتی شور در کشت و پرورش گیاهان می تواند یکی از راهکارهای دستیابی به این عملکرد باشد به منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف شوری بر جوانه زنی بذر و رویش اولیه گیاه ریحان آزمایشی به صورت طرح کاملا تصادفی با چهار تیمار و شش تکرار در محیط مزرعه و آزمایشگاه به صورت جداگانه در دو مرحله انجام شد سطوح شوری اعمال شده شامل غلظت های 4 و 8 و 12 دسی زیمنس در مقابل شاهد (غلظت صفر) بود. تعداد بذر مورد استفاده در هر تکرار 25 عدد بود داده ها تجزیه واریانس شدند و با آمون دانکن مقایسه میانگین ها صورت گرفتند نتایج به دست آمده نشان داد که گیاه ریحان در مرحله جوانه زنی به غلظت های شوری حساس بوده و با افزایش غلظت درصد جوانه زنی و سرعت آن له شدت کاهش می یابد همچنین اندازه گیری های مربوط به رشد ساقه چه و ریشه چه در مقایسه با شاهد تفاوت معنی داری داشته و نشانگر کاهش شدید رشد می باشد در مجموع بر اساس نتایج به دست آمده از این آزمایش مشخص شد که گیاه دارویی ریحان حساس به شوری بوده و امکان کاربری در خاک های شور و آبیاری با آبهای نیمه شور را ندارد.

ریحان، شوری، طرح کاملا تصادفی، جوانه زنی