سیروس صابر آملی - عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان مازندران ایستگاه تحقیقات جنگل و مرتع چمستان
علی اسدی پور - عضو هیئت علمی دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی استان کرمان
یعقوب آمن زاده - عضو هیئت علمی دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی استان تهران
کرمعلی ذبیحی - عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان مازندران ایستگاه تحقیقات جنگل و مرتع چمستان

کرفس (Apium graveolens L.) از خانواده Umbelliferae یک گیاه دارویی است که از گذشته های بسیار دو ربه عنوان دارو، غذا و ادویه مورد استفاده قرار گرفته است این گیاه در طب سنتی در موارد متعددی از جمله مقوی معده، دیورتیک، ضد نفخ، ضد درد، ضد التهاب، ضد تشنج، آرامبخش، ضد نقرس و رماتیسم، ضد عفونی کننده مجاری ادراری و موارد دیگر کاربرد دارد مطالعات جدید نشان می دهد که این گیاه دارای اثرات وازودیلاتوری، پایین آورنده فشار خون، کاهش دهنده چربی خون، ضد قارچ و میکروب و محافظت کبدی در برابر مسمویت با استامینوفن نیز می باشد. این گیاه در نقاط مختلف ایران (مازندران ، گیلان، خراسان، کرمان، سیستان و بلوچستان، بندر عباس و ... ) رویش داشته و در برخی نقاط نیز کاشته می شود در این تحقیق از قسمت های هوایی نمونه های جمع اوری شده از منطقه کوهپایه کرمان به وسیله دستگاه کلونجر اسانس گیری شد و اسانس توسط سولفات سدیم انیدر آبگیری گردید در ابتدا اسانس بی رنگ بود ولی بعد از اینکه در معرض نور و هوا قرار گرفت به زرد لیمویی کم رنگ تبدیل شد میزان اسانس در حدود 1/17% و ضریب شکیت ان معادل 1/466 بود. اسانس توسط دستگاه کروماتوگرافی متصل به طیف سنج جرمی (GC-MS) تجزیه و با محاسبه اندیس کواتس هر فراکسیون ترکیبات تشکیل دهنده آن مورد مطالعه قرار گرفت. در اسانس کرفس 10 ماده شناشایی گردید که مهمترین آنها عبارتند از : لیمونن 60/09%، بتا- سلینن 14/84%، میرسن 7/72% ، پنتیل بنزن 5/14% و بتا - پینن 2/99%.

کرفس، گاز کروماتوگراف، روغن فرار ، طیف سنج جرمی، کوهپایه کرمان